Disci poliendi humidi adamantiniInter praecipua producta quae producimus numerantur. Sinterizantur per pressam calidam pulveris adamantini aliorumque implentium cum resina vinculo. Societas nostra strictam qualitatis observationem ordinavit ad qualitatem materiarum crudarum moderandam, experientiae nostrae maturae productionis congruens, quae efficit ut producta nostra bonae qualitatis sint. Disci poliendi humidi praecipue in molis manualibus vel machinis poliendis pavimentis adhibentur ad polituram professionalem marginum curvarum vel superficierum planarum graniti, marmoris, concreti et aliorum lapidum naturalium. Sunt aggressivi, diuturni et in superficie carentes tinctura; celeritas lineae tuta infra 4500 rpm esse debet.
Specificationes discorum poliendi adamantum humidorum:
Magnitudo: 3″, 4″, 5″, 7″
Granula: 50#, 100#, 200#, 400#, 800#, 1500#, 3000#
Crassitudo: 3mm
Disci poliendi saepe cum dorso hamatis et ansis designantur, quod facilem adhaesionem et remotionem e machina trituratoria permittit. Colores velcro varios pro discis variarum granorum eligimus, praeterea numeros granorum in velcro notamus, ut clientibus nostris eos multo facilius dignoscere possint.
Haec pulvinar valde flexibilis est, recte flecti potest, ita superficiem curvam vel terram inaequalem polire potest, vere polituram sine angulo mortuo consequi.
Una ex functionibus aquae est ad refrigerandum discorum, alterum munus quod aqua perficit est pulverem purgare qui ex detritione lapidis generatur. Disco poliendi humido interdum maiorem gradum splendoris praebere potest propterea quod discorum frigidiores servantur.
Necessaria praesentia aquae in ambitu significat fabricatorem probabiliter aream ad polituram humidam specialiter designatam habere debere. Aqua sordes magnas creare potest et ambitum politurae humidae in domo emptoris constituere simpliciter non est practicum. Ergo, usus discorum politurae humidarum plerumque aptior est officinae fabricationis.
Si quas quaestiones, opiniones, aut commentationes habes, nobis statim scribe et quam primum tibi respondebimus.
Tempus publicationis: V Nonas Augustas, MMXXI